Cmentarz, powstały dla ofiar epidemii cholery, która nawiedziła warszawską Pragę w latach 1872-1873, zlokalizowano na obrzeżach miasta na gruntach golędzinowskich na esplanadzie fortu Sliwickiego. Zaprojektowany przez inż. Henryka Sumińskiego został otwarty 16 listopada 1872 r.
Opiekę nad cmentarzem początkowo sprawował Cezary Skoryna, właściciel fabryki kamieni i maszyn młyńskich, a od 19 stycznia 1874 r. nadzór przejęło miasto. Cezary Skoryna bezskutecznie starał się w magistracie o doprowadzenie drogi do cmentarza, ponieważ po wybudowaniu w latach siedemdziesiątych XIX w. linii kolejowych: obwodowej oraz kowelskiej, nekropolia znalazła się w zamkniętym trójkącie torów. Ogółem na cmentarzu cholerycznym pochowano 484 zmarłych na cholerę i 7 żołnierzy.

Mogiła, usytuowana na trudno dostępnych terenach kolejowych, ulegała stopniowemu zapomnieniu już w dwudziestoleciu międzywojennym. W 1925 r. została uwieczniona na jedynej znanej fotografii, autorstwa Zdzisława Marcinkowskiego. W monografii Cmentarza Bródnowskiego z 1935 r. znajduje się wzmianka o istnieniu pomnika na mogile cholerycznej. Nie wiadomo, kiedy dokładnie uległ zniszczeniu mur cmentarny i sam pomnik. Najprawdopodobniej stało się to podczas ostatniej wojny lub w okresie powojennym.
Obecnie cmentarz ma formę nasypu o powierzchni około 225 m2 i wysokości około 1 m. Skarpy obłożone są kamiennym brukiem. Na nasypie znajduje się mur z czerwonej cegły, okalający resztki   pomnika z piaskowca. Mur jest mocno zrujnowany, a sam pomnik rozbity na wiele drobnych elementów. Zarastający teren cmentarza sukcesywnie ulegał niszczeniu, popadając w zapomnienie. Nieliczni prażanie w Dzień Wszystkich Świętych zapalają znicze dając wyraz swojej pamięci.

W marcu 2009 r., z inicjatywy Przedsiębiorstwa Napraw Infrastruktury Sp. z o.o. - Zakład Napraw Infrastruktury w Warszawie, firmy - wykonawcy robót i dostawcy materiałów - biorące udział w modernizacji linii kolejowej Warszawa - Gdańsk (na odcinku Warszawa Wschodnia Osobowa -Legionowo oraz st. Nasielsk) podpisały list intencyjny z zamiarem rewaloryzacji cmentarza. Koordynatorem przedsięwzięcia jest naczelnik Wydziału Ochrony Środowiska dla Dzielnicy Pragi Północ m.st. Warszawy.

Działania firm wspierają także: Biuro Stołecznego Konserwatora Zabytków, Muzeum Warszawskiej Pragi, Towarzystwo Opieki nad Zabytkami.
Do sierpnia 2009 r. sprawdzono teren pod względem minerskim z uwagi na bliskie sąsiedztwo ówczesnych jednostek wojskowych, traktujących okoliczny teren jako nieoficjalny poligon. W tym też okresie wydano decyzje administracyjne, zezwalające na usunięcie drzew i krzewów będących w złym stanie zdrowotnym, zagrażającym zabytkowemu obiektowi.
Wykonano również inwentaryzację elementów obiektu oraz sporządzono rysunki techniczne umożliwiające jego rekonstrukcję. Termin zakończenia rewaloryzacji cmentarza określony został na marzec 2010 r.

Autorzy tekstu pochodzącego z gazety ,,spotkania z zabytkami" to Piotr Banaszkiewicz, Waldemar Matejak, Zbigniew Tucholski, zdjęcia  z Wikipedii

nie dysponuje innymi fotkami   wkrótce viviparus  będę miał też coś dla Ciebie jesli chodzi o te arty