Medalik związany zapewne z zakonem Trynitarzy, warto przeczytać .
https://pl.wikipedia.org/wiki/Ko%C5%9Bci%C3%B3%C5%82_%C5%9Bw._Piotra_i_Paw%C5%82a_na_Antokolu_w_WilnieRycina przedstawia posąg Jezusa Nazareńskiego Wykupionego, nazywanego też Madryckim, znajdujący się niegdyś, zgodnie z inskrypcją u dołu, w kościele trynitarzy w Wilnie na Antokolu. Wizerunek bliski jest przedstawieniom w typie "Ecce Homo". Chrystus ma związane ręce sznurem i koronę cierniową na głowie. Na piersiach widoczny jest trynitarski szkaplerz z krzyżem, będący znakiem wykupienia i symbolizujący wolność w Bogu Trójjedynym. Geneza figury wileńskiej związana jest z drewnianą rzeźbą Jezusa Nazareńskiego, wykonaną w drugiej lub trzeciej dekadzie XVII w., w jednym z warsztatów w hiszpańskiej Sewilii. Pierwotnie przedstawiała ona Chrystusa z krzyżem na ramieniu. Przed 1667 rokiem rzeźbę przewieziono do Mámory (San Miguel de Ultramar), afrykańskiej placówki należącej w latach 1614-1681 do Hiszpanii. W 1681 roku statua została zrabowana przez Maurów, a następnie wykupiona przez hiszpańskich trynitarzy bosych i rok później uroczyście umieszczona w madryckiej świątyni zakonnej OO. Trynitarzy. Figurę otoczono wielką czcią, a jej kult rozprzestrzenił się także na inne kraje Europy, w tym Polskę. Miało to bezpośredni związek z osiedleniem się na ziemiach polskich Zakonu Trynitarzy, sprowadzonych z Hiszpanii. Misją tego zakonu było uwalnianie (wykup) niewolników chrześcijańskich z rąk muzułmanów. Pierwsi trynitarze przybyli do Rzeczypospolitej za czasów Jana III Sobieskiego w okresie wojen tureckich. Zostali oni skierowani do Lwowa ze względu na bliską granicę z Turcją i możliwość realizacji swojego celu – wykupywania Polaków z niewoli tatarskiej. Wkrótce rozwinęli swą działalność na całe Kresy Rzeczypospolitej, szerząc równocześnie kult figury Jezusa Nazareńskiego, uznanej za cudowną. Powstające w szybkim tempie kolejne domy zakonne (m. in. w Wilnie, Beresteczku, potem Łucku, Teofilowie, Kamieńcu Podolskim, Orszy i Brahiłowie), starały się mieć w swych kościołach kopię tego wizerunku. Przedstawiona na rycinie wileńska figura jako jedna z niewielu zachowała się do współczesnych czasów. Jak wspomniano wcześniej, pierwotnie znajdowała się ona w kościele pod wezwaniem Pana Jezusa i Trójcy Przenajświętszej, wybudowanym w latach 1694-1717 w dzielnicy Antokol, dla zakonu trynitarzy. Po kasacie zakonu przez władze carskie w 1864 roku, przeniesiona została do kościoła św. Piotra i Pawła, znajdującego się również na Antokolu. Prezentowana chromolitografia, nieznanego autorstwa, odbita została w monachijskim zakładzie litograficznym Thomasa Driendla w połowie XIX wieku. Lucyna Lencznarowicz
http://katalog.muzeum.krakow.pl/pl/work/MNK-III-ryc-40752-P-Jezus-Antokolski
BLOG
Autor