Duńczycy na polach Bitwy pod Grunwaldem.....

http://www.facebook.com/groups/102243969417/permalink/10153180621014418/

http://www.facebook.com/groups/102243969417/permalink/10153186465109418/

Muzeum Bitwy pod Grunwaldem
Tak wgląda obszar (ponad 120 ha) przeszukany w tym roku przez Uczestników badań. Dziękujemy Wszystkim, którzy wzięli udział w poszukiwaniach. Szczególne podziękowania dla Glenna Abramsona za zebranie danych GPS

Jest ponad 200 pozycji inwentarzowych. Dokładne informacje będą podane po zakończeniu konserwacji zabytków.

Archeolodzy wznowią badania pola bitwy pod Grunwaldem

Jak poinformował PAP kierownik działu archeologiczno-historycznego Muzeum Bitwy pod Grunwaldem dr Piotr Nowakowski, poszukiwania zostały zaplanowane na połowę sierpnia. Według kronik Jana Długosza do bitwy doszło w Dolinie Wielkiego Strumienia, której współcześnie nie udało się odnaleźć. Muzeum administruje ok. 90 ha pól w okolicach wsi Grunwald, między Stębarkiem, Łodwigowem i Ulnowem, ale bitwa odbywała się prawdopodobnie na większym obszarze.

Poszukiwania będą kontynuacją prac, które rozpoczęto w tym roku. Ponownie weźmie w nich udział kilkudziesięciu archeologów i detektorystów z Polski, Wielkiej Brytanii, Danii i Norwegii, wyposażonych w wykrywacze metalu, skanery i georadary.

No­wa­kow­ski po­wie­dział PAP, że tym razem po­szu­ki­wa­cze będą chcie­li zwe­ry­fi­ko­wać teo­rię szwedz­kie­go uczo­ne­go prof. Svena Ekh­da­la, który uważa, że bitwa w rze­czy­wi­sto­ści od­by­ła się na po­łu­dnie od miej­sca przyj­mo­wa­ne­go w pol­skiej hi­sto­rio­gra­fii.

"Zro­bi­li­śmy już ob­jazd te­re­nu i wy­bra­li­śmy dział­ki na po­łu­dnio­wy wschód od wzgó­rza po­mni­ko­we­go, na któ­rych chce­my pro­wa­dzić po­szu­ki­wa­nia. Wy­zna­czy­li­śmy też teren na pół­noc od szosy Grun­wald-Stę­bark, bo - we­dług Dłu­go­sza - była to trasa uciecz­ki wojsk krzy­żac­kich. Chce­my spraw­dzić, czy cze­goś nie po­gu­bi­li po dro­dze" - wy­ja­śnił ar­che­olog.

Prof. Ekhdal, który uważany jest za jednego największych zachodnioeuropejskich znawców bitwy grunwaldzkiej, uczestniczył jesienią w posiedzeniu rady muzeum. Naukowiec zasłynął nie tylko własną hipotezą o miejscu bitwy oraz o innym - niż przyjmują polscy historycy - ustawieniu szyków walczących wojsk, ale także podważeniem koncepcji wykopania przez Krzyżaków wilczych dołów. W swoich publikacjach podaje też pod wątpliwość ucieczkę wojsk litewskich z pola bitwy, która - jego zdaniem - mogła być celowym manewrem taktycznym.

Zdaniem dr. Nowakowskiego już tegoroczne poszukiwania wykazały, że obszar, na którym toczyła się grunwaldzka bitwa, jest większy niż dotychczas uważano. "Na podmokłym gruncie i w oczkach wodnych znaleźliśmy sporo zabytków, głównie związanych z rzędem końskim i oporządzeniem jeździeckim. Nie wiadomo, czy są to ślady głównego starcia czy np. odwrotu, ale niewątpliwie na tych terenach też walczono" - ocenił.

Wydobyto ponad 200 drobnych przedmiotów, w tym groty strzał i bełtów do kuszy, noże, okucia pasów oraz głownię miecza. Jeden z poszukiwaczy przekazał muzeum odnaleziony przez siebie niedaleko jeziora Łubień topór bojowy. Taka broń była powszechnie używana zarówno przez armię zakonu krzyżackiego, jak i wojska króla Jagiełły.

Jak powiedział Nowakowski, topór został już zakonserwowany i za ok. dwa miesiące zostanie zaprezentowany zwiedzającym muzeum. Badania potwierdziły, że broń pochodzi z XIV-XV wieku. Odkryto również, że topór miał dokuty fragment żeleźca, przez co w rzucie pionowym jest nieco asymetryczny. "Nie sposób przesądzić, czy był od razu źle wykonany i starano się go poprawić, czy został uszkodzony w trakcie używania i dlatego wymagał naprawy" - mówił.

Pola Grunwaldu były badane przez archeologów m.in. w latach 60. ub. wieku. W okolicach kaplicy krzyżackiej odkryto wówczas blisko 200 szkieletów ze śladami bitewnych urazów - w większości były to prawdopodobnie tzw. wtórne pochówki, bo szczątki zostały tam przeniesione z innych miejsc. Badania w 2015 r. obejmą tereny, których wcześniej dokładnie nie przeszukano.

http://poznajpolske.onet.pl/warminsko-mazurskie/jakie-tajemnice-kryje-pole-bitwy-pod-grunwaldem/0h059

kilka dni temu spotkałem na koncercie T Love w "Stodole" koleżankę, którą poznałem na tych właśnie poszukiwaniach pod Grunwaldem - świat jest mały

Topór bojowy, datowany przez historyków na XIV/XV w., znaleziony na Polach Grunwaldzkich niedaleko jeziora Łubień, jest już po konserwacji i znajduje się w zbiorach Muzeum Bitwy pod Grunwaldem. Od 1 maja z chwilą rozpoczęcia sezonu będzie eksponowany w muzeum.
- Topór, który został przekazany w ubiegłym roku do Muzeum Bitwy pod Grunwaldem przez poszukiwacza, jest w tej chwili po zabiegach konserwacyjnych wykonanych w Pracowni Konserwacji Zabytków Instytutu Archeologii Uniwersytetu Łódzkiego - powiedział dr Piotr Nowakowski z Muzeum Bitwy pod Grunwaldem.
Dodał, że zabiegi konserwacyjne, którym poddany był topór, polegały przede wszystkim na oczyszczeniu zabytku z tego wszystkiego, co się na nim zebrało przez lata, czyli rdzy, także ziemi, ale oczyszczeniu również różnego rodzaju wżerów. Konserwatorzy stosują przy tym różne metody fizykochemiczne.

- Podczas konserwacji wyszły pewne ciekawe rzeczy, m.in. to, że topór miał asymetryczną część metalową, którą potem naprawiano. Nie wiadomo, kiedy to uszkodzenie powstało i z jakich powodów, czy była to fuszerka "producenta", czy zniszczenia powstały w trakcie użytkowania - wyjaśnił Nowakowski.

Broń datowana na XIV/XV w.

Jak informował wcześniej dr Nowakowski, na podstawie typologii broni prof. Mariana Głoska z Instytutu Archeologii Uniwersytetu Łódzkiego, broń datowana jest na XIV/XV w. Pozwala to przypuszczać, że topór mógł być użyty podczas bitwy pod Grunwaldem w 1410 r.

- Aby mieć całkowitą pewność, czy był użyty w bitwie, musielibyśmy znaleźć ten topór wbity w czaszkę rycerza. Po konserwacji też nie da się ze stuprocentową pewnością o tym przesądzić, da się natomiast ustalić chronologię, możemy określić sposób wykonania, wychwycić uszkodzenia - podkreślił dr Nowakowski.

Dodał, że żelazny topór znaleziony pod Grunwaldem jest egzemplarzem charakterystycznym; nie jest to topór ciesielski czy drwalski ani też katowski czy rzeźniczy, ale topór bojowy.

- W czasach, kiedy rozgrywana była bitwa pod Grunwaldem, topory były bronią powszechną. Były łatwo dostępne, tanie i skuteczne - znakomicie sprawdzały się w boju. Topór było łatwiej pozyskać u miejscowego kowala niż miecz, dlatego używali go w boju rycerze niezależnie od tego, po której stronie walczyli - podkreślił dr Nowakowski. Toporów używali zarówno Krzyżacy, jak i rycerze wojsk sprzymierzonych.
http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/1,114871,17306200.html

no kopie się, kopie

Międzynarodowe badania archeologiczne na polach grunwaldzkich

Kilkudziesięciu naukowców i detektorystów od soboty szuka śladów krzyżackiego obozu - badania będą w sumie trwały osiem dni. To już trzeci sezon tych prac - tegoroczne obejmują powierzchnię ok. 100 ha, położonych na zachód od ruin kaplicy pobitewnej. Badania mają pomóc w ustaleniu, gdzie w 1410 r. toczyły się najcięższe walki.

- Prowadzone od dwóch lat badania archeologiczne udowodniły, że bitwa pod Grunwaldem rozegrała się na znacznie większym obszarze niż dotychczas zakładano, wskazały też lokalizację dawnego obozu krzyżackiego - mówi dr Piotr Nowakowski z grunwaldzkiego muzeum.

Prace rozpoczęte w sobotę w okolicy Grunwaldu poszukiwania śladów bitwy z 1410 r. są kontynuacją badań prowadzonych od dwóch lat. Co roku bierze w nich udział kilkudziesięciu archeologów i poszukiwaczy amatorów z Danii, Norwegii, Wielkiej Brytanii i Polski, wyposażonych w wykrywacze metali, skanery i georadary.

W pierwszym sezonie szukano Doliny Wielkiego Strumienia, gdzie - według opisów Jana Długosza - wojska polsko-litewskie walczyły z Krzyżakami. Przed rokiem i teraz badacze poszukują natomiast śladów po krzyżackim obozie. Sprawdzają tereny położone na zachód od ruin kaplicy pobitewnej, którą wzniesiono na polecenie mistrza zakonu Henryka von Plauena i konsekrowano w 1413 r.

 Gdzie toczyły się najcięższe walki?

W poszukiwaniach uczestniczy szwedzki naukowiec prof. Sven Ekdahl z Polsko-Skandynawskiego Instytutu Badawczego. Jest autorem hipotezy, że bitwa odbyła się na południowy zachód od miejsca przyjmowanego w polskiej historiografii. Uważa on, że prawdziwym miejscem głównego starcia były tereny na wschód i południe od wsi Grunwald, a nie - jak twierdzą polscy historycy - na wschód i południe od Stębarku.

Zdaniem dr Nowakowskiego, poszukiwania mają zweryfikować tę teorię. - Nasze dotychczasowe badania pokazały natomiast, że pole bitwy jest znacznie większe niż zakładano. Była to walka konnicy, walka manewrowa, więc toczyła się na rozległym obszarze - powiedział.

W ocenie archeologa, "wydaje się też, że udało się wstępnie wyznaczyć wschodnią i zachodnią granicę pola bitwy". Jak tłumaczył na części badanego obszaru detektoryści odnajdywali liczne militaria. Dalej jednak - mówił - natrafili na obszar, gdzie nie było już nawet pojedynczych materialnych śladów bitwy.

Do czasu zorganizowania pierwszej międzynarodowej wyprawy z udziałem detektorystów, w zbiorach Muzeum Bitwy pod Grunwaldem było zaledwie kilkanaście zabytkowych militariów, pochodzących z wcześniejszych wykopalisk archeologicznych. Takie prace prowadzono od 1958 r. (w związku z 550-leciem bitwy) i trwały z przerwami aż do 1990 r.

- W ciągu ostatnich dwóch lat znaleźliśmy więcej, niż w trakcie wszystkich poprzednich badań archeologicznych, które odbywały się na przestrzeni kilkudziesięciu lat. Taki przyrost materiału źródłowego ma dla nas ogromne znaczenie, bo stwarza choćby możliwość badania historii bitwy od strony bronioznawczej - powiedział dr Nowakowski.

Ma to związek z metodą badań. Wykopaliska archeologiczne, które wcześniej prowadzono na Polach Grunwaldzkich, obejmowały zwykle obszar 1-2 arów. Obecne poszukiwania z udziałem kilkudziesięciu osób wyposażonych w wykrywacze metali pozwoliły już na sprawdzenie ponad 300 ha. Znaczna część tych terenów nie była wcześniej badana przez archeologów.

Znaleziska na polach grunwaldzkich

Odnaleziono w sumie ok. 600 drobnych zabytkowych przedmiotów. Wśród nich jest liczny zbiór grotów strzał i bełtów do kuszy, topory, fragmenty średniowiecznych mieczy i rękawicy pancernej, okucia pasów, elementy rycerskich ostróg i końskiej uprzęży. Są też monety, w tym krzyżackie i jagiellońskie, oraz zabytki z czasów późniejszych. W ocenie archeologów część numizmatów mogła być wotami pozostawionymi przez osoby odwiedzające kaplicę pobitewną, więc i one - choć nie bezpośrednio - są związane z historią walk pod Grunwaldem.

Zabytkowe znaleziska, po naukowym opracowaniu i konserwacji - będą pokazane zwiedzającym. Niektóre znalazły się już na wystawie w pawilonie grunwaldzkiego muzeum.

Zdaniem dr. Nowakowskiego, już dotychczasowe wyniki poszukiwań są ważnym osiągnięciem, bo potwierdziły, że kaplicę pobitewną wzniesiono na miejscu dawnego krzyżackiego obozu. Pokazały też, że bitwa rozegrała się na znacznie większym obszarze niż dotychczas zakładano i wzbogaciły muzealne zbiory o cenne eksponaty.

Jak mówił, jeśli dzięki kontynuacji badań uda się zweryfikować teorie o miejscu głównego starcia, będzie to przełomowe dla wiedzy o historii największej bitwy średniowiecznej Europy.

W poszukiwaniu naukowej sensacji

Uczestnicy poszukiwań mają też nadzieję, że którymś sezonie badawczym uda się natrafić na ślad zbiorowych grobów rycerzy poległych pod Grunwaldem, co byłoby naukową sensacją na skalę światową.

Dotychczas jedyne miejsca pochówków odnaleziono wewnątrz i w pobliżu ruin kaplicy pobitewnej. Podczas prac archeologicznych w latach 60. i 80. ub. wieku natrafiono tam łącznie na kości ponad 200 osób. Prawdopodobnie część tych pochówków miała charakter wtórny, co znaczy, że szczątki zostały wydobyte z grobu na pobojowisku i przeniesione na "poświęconą ziemię".

- Z pewnością nie spoczęli tam wszyscy polegli. W bitwie zginęło przecież 8-10 tys. ludzi, gdzieś muszą być ich groby - ocenił dr Nowakowski.

http://wiadomosci.onet.pl/olsztyn/warminsko-mazurskie-badania-na-polach-grunwaldzkich/dj5fqc